Karmel jest jednym z psów w średnim wieku, które udało nam się wyciągnąć z kojca. Poznał schronisko od najgorszej strony, przez wiele lat był dzikusem i nie miał przy sobie wolontariusza poświęcającego mu uwagę. Zmiany w jego życiu zaczęły się stopniowo, kiedy jedna z dziewcząt zakochała się w nim i postanowiła dać mu szansę. Dzięki niej Karmel zaczął wychodzić na spacery, powoli oswajając się ze światem poza bramą Azylu. Nasz rudy przystojniak sięga do kolana, jest oazą spokoju. Widzimy go u boku starszej pary, która poświęcałaby mu czas na poprawną socjalizację. Pięknie chodzi na smyczy, nie szarpie. Inne psy mija bez reakcji, jest skupiony w stu procentach na wrażeniach z wyprowadzania i swoim towarzyszu. Lgnie do człowieka, a w jego oczach widać ogromne zainteresowanie pracą za smaczki. Doskonale odnajdzie się w domu z psim towarzyszem, który pokaże mu co w trawie piszczy. Koci przyjaciel również nie będzie sprawiał mu problemu, Karmel je po prostu ignoruje. Jest wrażliwy na głośne dźwięki, dlatego też nie polecamy go jako psa do domu z dziećmi, ponieważ mógłby bać się płaczu oraz hałasu. Psiak oprócz lęku przy pierwszym kontakcie z człowiekiem, nie objawia żadnych problemów behawioralnych.Obowiązują procedury adopcyjne: ankieta przed adopcyjna, wizyta przed i po adopcyjna oraz umowa adopcyjna. Zwierzę nie zostanie wydane na niegrodzoną posesję i/lub łańcuch. Istnieje obowiązek kastracji.