Nie miał szczęścia w życiu, mimo to zostało w nim wiele szczenięcej radości.
Swoją historię pies zaczyna parę lat temu, jako podopieczny schroniska, któremu trudno jest znaleźć dom. Udało się, wszyscy byli bardzo szczęśliwi, że znalazł się ktoś, kto chce Cezarka pokochać.
Niestety. Cezar wrócił z adopcji. Co było powodem? Dokładnie nie wiemy. Problemem, z którym pies się borykał, było i nadal jest bronienie zasobów. W związku z tym wykluczone są zabawki, oraz przekąski, które starczą na dłużej, niż parę kęsów.
Przyszły właściciel powinien wiedzieć, że Cezio nie lubi małych dzieci, natomiast towarzystwo nastolatki jest w pełni akceptowane.
Po powrocie do schroniska nazywany jest również Kluskiem, ze względu na zaniedbaną wagę. Dostaje specjalną karmę, która sprzyja zrzucaniu nadprogramowych kilogramów. Staramy się zapewniać mu odpowiednią udawkę ruchu.
Bardzo lubi długie spacery, bieganie i pływanie, co nowy właściciel powinien wziąć pod uwagę, zwłaszcza, że otyłości towarzyszy wiele chorób, które często dają o sobie znać dopiero po dłuższym czasie. Cezar zna podstawowe komendy, m.in. siad, łapa, do mnie, a nowych szybko i chętnie się uczy. Cały czas pracujemy nad spacerami na luźnej smyczy.
Cezar nie toleruje kotów. Z innymi psami potrafi się dogadać, jednak, ze względu na zaborczość dotyczącą rzeczy, spotyka je dopiero poza bramą Azylu.
Oprócz czarującego uśmiechu, można się w nim zauroczyć przez pozytywną energię płynącą z orzechowych oczu.
Cezar uwielbia spędzać czas wspólnie z wolontariuszami. Jest bardzo podekscytowany na myśl o nadchodzącym spacerze.
Nie da się obok niego przejść obojętnie. To pies, który potrafi wyraźnie okazać swoją miłość i wdzięczność, jest zawsze chętny do przytulania. Szybko przywiązuje się do ludzi. Mógłby zamieszać w mieszkaniu w bloku lub w domu jednorodzinnym.
Nie wydamy Cezarka na łańcuch lub nieogrodzoną posesję. Pies przeszedł zabieg kastracji.