Przybyła do Azylu z Terespola, razem z siostrą – Kandi.
Adoptowano ją, ale właściciele po prostu puścili sunię na podwórko, nie poświęcili czasu na jej przekonanie do siebie. Po dwóch miesiącach Rosa wróciła, bo „nie dawała się głaskać, uciekała”.

Sunia jest łagodna, przy pierwszym kontakcie wycofana, potrzebuje czasu, by zaufać. Uwielbia wylegiwać się w trawie, chlapać w kałużach.
Na spacerach jest spokojna, jednak boi się głośnych dźwięków. W towarzystwie kolegi z kojca jest radosna, ale pilnuje by jej wolontariusz był blisko. Rosa akceptuje psy, niektóre suczki. nie przepada za kotami, obszczekuje te spotkane na spacerze i usiłuje je gonić.