Do Azylu przywieziona z Terespola, razem z siostrą – Kandi. Adoptowano ją, ale właściciele po prostu puścili sunię na podwórko, nie poświęcili czasu na jej przekonanie do siebie. Po dwóch miesiącach Rosa wróciła, bo: „nie dawała się głaskać, uciekała”. Sunia jest łagodna, przy pierwszym kontakcie wycofana, potrzebuje czasu, by zaufać. Uwielbia wylegiwać się w trawie, chlapać w kałużach. Na spacerach jest spokojna, jednak boi się głośnych dźwięków. W towarzystwie kolegi z kojca jest radosna, ale pilnuje by jej wolontariusz był blisko. Rosa akceptuje psy, niektóre suczki. Nie przepada za kotami, obszczekuje te spotkane na spacerze i usiłuje je gonić.